Huub van der Loo maakt schilderijen en werken in de openbare ruimte die de bijzonderheid van bestaande, vaak tijdelijke situaties zichtbaar maken. De schilderijen ontstaan naar aanleiding van krantenfoto's, eigen beeldmateriaal en eerder gemaakte werken, maar niet met de bedoeling te citeren. De onderwerpen beïnvloeden de verschillende technieken die tijdens het schilderen gebruikt worden en daarmee het beeld; de schilderijen zijn daardoor geen afbeeldingen, maar gaan eerder over schilderen zelf.
Recent maakte hij voor een tentoonstelling in het Natuurmuseum Brabant, een serie schilderijen over het skelet van een potvis. Ter plekke schilderde hij botten, liefdevolle portretten, maar ook mogelijke ophangsystemen voor het skelet. Deze schilderijen verwijzen naar het Vanitas thema: ijdelheid in de klassieke betekenis van vergankelijkheid. Een aantal van deze werken is, gecombineerd met andere recente schilderijen, in een nieuwe context bij Studio van Dusseldorp te zien. Het werken met een skelet als uitgangspunt is niet een heel grote stap; eerder heeft hij geraamtes van gebouwen als onderwerp gehad (bijvoorbeeld in het schilderij Einstürzende Neubauten, uit 2009). En het werk PinkingNY, waarvan in deze tentoonstelling een foto en een filmpje te zien is, is in feite een half in het water
hangend skelet van een ingestorte staalconstructie.
|
